پل افسوس ها در ونیز

پل افسوس ها که با نام پل آه نیز شناخته می شود یک پل سرپوشیده بسیار زیبا در شهر ونیز ایتالیا است. این پل از سنگ آهنگ سفید بنا گردیده است و دارای پنجره هایی پوشیده از نقوش سنگی و محصور میان دیوارها است. این پل بر رودخانه ریو دی پالاتزو بنا نهاده گردیده است و زندان جدید کنار این پل را به اتاق های بازجویی در قصر دوک ارتباط می دهد.

پل مشهور آه یا افسوس در آغاز قرن هفدهم میلادی توسط آنتونیو کونتینو مجموعا در طول ۲ سال طراحی و ساخته شد. این پل که بر روی رودخانه‌ی ریو دی پالاتزو (Rio di Palazzo) بنا شده است در اصل به عنوان راهی ارتباطی بین دادگاه و اتاق‌های بازجویی قصر دوک به زندان جدید استفاده می‌شد.

نظریه‌های مختلفی برای دلیل این نامگذاری بیان شده است. خیلی ها بر این باورند که زندانیان همانطور که از روی پل می گذشتند آه می کشیدند و آخرین منظره ای که از جهان بیرون می دیدند همان نقطه بود، آن ها با افسوس برای آخرین بار به جهان نگاه می کردند و وارد سیاه چال های زندان می شدند. با وجودی که در زمانی که پل ساخته شد دوران اعدام خودسرانه به دست بازجوها تمام شده بود اما بسیاری از زندانیانی که از روی این پل گذشتند دیگر هرگز روی آزادی را دوباره ندیدند و یا حداقل برای سال ها همچنان زندانی بودند.داستانی دیگر می گوید اگر زوجی در زیر پل بر روی قایقی پارویی در هنگام غروب به هم ابزار محبت می کردند برای همیشه از محبتی ابدی لذت می بردند در اینجا عاشقانی که غرق در فضای رمانتیک گونه منظره زیر پل می شدند از فرط احساس آه می کشیدند. این نظریه رمانتیک را شاعر لورد بایرون گفته است. این پل زمانی معروف شد که لورد بایرون در قرن ۱۹ اسم آن را در یکی از شعرهای خود آورد.

پل افسوس ها پل زیبایی است که بر روی کانال قرار دارد و به عنوان یکی از بهترین نمونه های معماری پل در جهان شناخته می شود. این پل که به شیوه رنسانس ایتالیایی ساخته شده ۱۱ متر عرض دارد و با سنگ آهک های سفید درست شده و دو پنجره هم در بالای قسمت سر پوشیده پل قرار دارد. ساخت این پل در سال ۱۶۰۰ شروع شد و دو سال طول کشید تا کامل شود. وقتی که بر روی قایق های پارویی از زیر این پل عبور می کنید مجسمه هایی که چهره هایی غمگین و عصبانی دارند و از تزئینات پل هستند را با دقت تماشا کنید. پل افسوس ها تنها پل سرپوشیده سنگی در ونیز و از جاذبه های محبوب گردشگری است. در سال ۲۰۰۷ بخشی از سنگ های مرمر قصر دوک که در آن سوی پل قرار دارد سقوط کرد و منجر به آسیب دیدن پای یک گردشگر آلمانی شد و این باعث شد که با هزینه ۳٫۷ میلیون دلار به مدت سه سال بر روی پل مرمت هایی انجام شود.

جنس پل آه از سنگ آهک سفید است که در نوع خود تنها مورد در ونیز محسوب می‌شود. معماری باروک گونه‌ی پل و طراحی قوسی شکل آن در نگاه اول هم بسیار جلب توجه می‌کند.

در سال ۲۰۰۷، یک قطعه سنگ مرمر از پل کنده شده و به قصر دوک که در مجاورت آن قرار دارد افتاد. این اتفاق باعث آسیب رسیدن به پای یک توریست آلمانی شد. بعد از این حادثه کار بازسازی پل با بودجه‌ی حدود ۳/۷ میلیون دلار شروع شد که ۳ سال به طول انجامید.

این پل به طور کلی به عنوان یکی از بهترین نمونه‌های معماری پل در جهان شناخته می‌شود. پل افسوس ۱۱ متر پهنا دارد. از ویژگی‌های پل دو پنجره این پنجره‌ها به گونه‌ای ساخته شده‌اند که به سختی بتوان از هر دو طرف به سمت دیگر نگاه کرد.) با میله‌های سنگی و صورتک‌هایی حجاری شده در کناره‌های آن است که بسیار جالب توجه به نظر می‌رسند.

چند حقیقت جالب درباره‌ی پل افسوس در یک نگاه:

پل افسوس تنها یکی از بیش از ۴۰۰ پلی است که روی حدود ۱۰۰ کانال شهر ونیز ساخته شده است. از زمانی که این پل ساخته شد، مجرمان را تنها مدت کوتاهی در سلول‌های زندان مقابل نگهداری می‌شدند. این پل تنها پل ونیز است که به طور کامل محصور شده است. جاکومو کازانووا (نویسنده‌ی ایتالیایی در قرن هجدهم) تنها شخصی بود که توانست به طرزی معجزه آسا و به کمک یک راهب از زندان فرار کند. وی شرح خاطراتش را در کتابی به نام «تاریخ زندگی من» آورده است. چندین پل دیگر در گوشه و کنار جهان به همین نام وجود دارد. مانند پل‌‌هایی در آکسفورد و کمبریج یا پلی در رومر فرانکفورت. حتی در نیویورک هم پلی به همین نام وجود دارد. پل افسوس با استفاده از سنگ‌های ایستریایی (بزرگ‌ترین شبه‌جزیره در دریای آدریاتیک) که در بناهای ونیزی به فراوان یافت می‌شود ساخته شده است. این نوع سنگ از انواع سنگ‌های نفوذناپذیر به شمار می‌رود. پل افسوس یا آه ترجمه شده‌ی « Ponte dei Sospiri» در زبان ایتالیایی است.